Biomasa odpadowa i pozostałości

Biomasa odpadowa oznacza ulegającą biodegradacji frakcję produktów, odpadów i pozostałości z produkcji rolnej (w tym substancje pochodzenia roślinnego i zwierzęcego), leśnej i powiązanych gałęzi przemysłu, w tym rybołówstwa i akwakultury, a także biogazy i ulegającą biodegradacji frakcję odpadów przemysłowych i komunalnych.

UCO – zużyty olej kuchenny – odpad o kodzie 20 01 25, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, będący mieszaniną olejów oraz tłuszczów, powstały w wyniku czynności prowadzonych w związku z produkcją lub przetwarzaniem produktów spożywczych, w wyniku której nastąpiła zmiana ich właściwości fizycznych i chemicznych

Pozostałości z rolnictwa, akwakultury, rybołówstwa lub leśnictwa – pozostałości pochodzenia biologicznego wytworzone bezpośrednio w rolnictwie, akwakulturze, rybołówstwie lub leśnictwie, z wyłączeniem pozostałości pochodzących z działów przemysłu powiązanych z rolnictwem, akwakulturą, rybołówstwem lub leśnictwem oraz pozostałości z przetwarzania

Pozostałość z przetwarzania – substancje biodegradowalne, które pochodzą z procesu produkcyjnego i nie są produktem końcowym tego procesu oraz nie są podstawowym celem takiego procesu produkcyjnego, a proces produkcyjny nie został w sposób zamierzony zmodyfikowany w celu wytworzenia tych substancji.

Surowce i paliwa, których wkład w realizację celu uznawany za dwukrotność ich wartości energetycznej:

algi, jeżeli są hodowane na lądzie, w stawach lub w fotobioreaktorach;
frakcja ulegająca biodegradacji pochodząca z przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych, ale niepozyskiwana w ramach selektywnego zbierania odpadów z gospodarstw domowych mającego na celu osiągnięcie poziomów, o których mowa w art. 3b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2017 r. poz. 1289 i 2056);
bioodpady, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, pochodzące z gospodarstw domowych zbierane selektywnie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 24 tej ustawy;
frakcja biomasy pochodząca z odpadów przemysłowych, nienadająca się do wykorzystania w łańcuchu żywnościowym ludzi i zwierząt, w tym materiał z detalu i hurtu oraz z przemysłu rolno-spożywczego, rybołówstwa i akwakultury, z wyłączeniem surowców wymienionych w części B niniejszego załącznika;
słoma;
obornik i osad ściekowy;
ścieki z zakładów wytłaczania oleju palmowego i puste wiązki owoców palmy;
smoła oleju talowego;
surowa gliceryna;
wytłoczyny z trzciny cukrowej;
wytłoki z winogron i osad winny z drożdży;
łupiny orzechów;
łuski nasion;
kolby oczyszczone z ziaren kukurydzy;
frakcja biomasy z gospodarki leśnej, taka jak kora, gałęzie, liście, igły, wierzchołki drzew, trociny, strużyny oraz frakcja biomasy z gałęzi przemysłu opartych na leśnictwie;
inny niespożywczy materiał celulozowy, określony w art. 2 ust. 1 pkt 32b;,
inny materiał lignocelulozowy określony w art. 2 ust. 1 pkt 32a, z wyjątkiem kłód tartacznych i kłód skrawanych;
inne paliwa odnawialne;
wychwytywanie i wykorzystanie dwutlenku węgla na potrzeby transportu, jeżeli źródło energii jest odnawialne zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii;
bakterie, jeżeli źródło energii jest odnawialne zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii..

Surowce, których wkład w realizację celu jest uznawany za dwukrotność ich wartości energetycznej:

zużyty olej kuchenny;
tłuszcze zwierzęce (kategoria 1 oraz 2).

Program ISCC EU obejmuje:

Program dobrowolny określa wymagania i wymaga respektowania kilku rodzajów kryteriów ilościowych i jakościowych.

Biomasa nie może pochodzić z gruntów, które mają wysoką bioróżnorodność (np. Natura 2000, ochrona ptactwa, itp.)
Biomasa musi być produkowana zgodnie z zasadami odpowiedzialności środowiskowej ( ochrona gleb, wód, powietrza oraz GAP)
Pracownicy muszą być przeszkoleni i spełniać wymagania Kodeksu Pracy
Prawa człowieka muszą być prawami obowiązującymi (wytwarzanie biomasy nie może być sprzeczne z prawami człowieka, prawami pracowniczymi i prawami do ziemi oraz wspierać zrównoważone warunki pracy oraz zdrowie pracowników, bezpieczeństwo oraz powinna bazować na odpowiedzialnych relacjach społecznych)
Produkcja biomasy nie może naruszać prawa lokalnego i międzynarodowego
Należy wprowadzić dobre praktyki zarządzania

Certyfikat ISCC jest obiektywnym dowodem na spełnianie przez producentów biomasy i biopaliw wymagań prawnych, obowiązujących na terenie Unii Europejskiej, dzięki czemu mogą oni wprowadzić je do sprzedaży w państwach członkowskich UE. Wdrożenie systemu ISCC oznacza potwierdzenie, że firma przykłada wagę do kwestii ochrony środowiska i buduje wizerunek firmy nastawionych proekologiczne – certyfikacja ISCC pozwala na monitorowanie emisji gazów cieplarnianych na każdy etapie produkcji biopaliw i biomasy.

Weryfikacja biomasy i biopaliw jest obecnie koniecznością w uzyskaniu dostępu do rynków europejskich, a w przypadku dystrybutorów biopaliw w możliwości korzystania z ulg podatkowych wprowadzonych w UE. Certyfikowana biomasa może być również wykorzystywana do innych celów np. w przemyśle spożywczym. Standard ISCC ułatwia handel o zasięgów krajowym i międzynarodowym, otwierając dostęp do zwiększonego potencjału rynkowego.

Wycena usług w zakresie certyfikacji biomasy odpadowej

Zapraszamy Państwa do skorzystania z naszych usług.

::: Kontakt ::: Formularz kontaktowy ::: tel. +48665606846 :::

Co nas wyróżnia ?

Pomagamy naszym Klientom określić i zrozumieć ich wpływ na środowisko poprzez zastosowanie zasad zrównoważonego rozwoju w cyklu życia biopaliw, energii elektrycznej i cieplnej. Doradzamy w obszarze systemów zrównoważonego rozwoju.