Dyrektywa 2018/2001/WE RED II

Pod koniec 2018 roku opublikowano kilka kluczowych regulacji dotyczących nowej polityki energetycznej i klimatycznej UE w perspektywie 2030 r. Wśród opublikowanych dokumentów jest nowa dyrektywa o odnawialnych źródłach energii (tzw. RED II).

Regulacje zawarte w nowej dyrektywie o odnawialnych źródłach energii, która zastąpi poprzednią dyrektywę OZE z 2009 r., wyznaczającą zasady funkcjonowania unijnego rynku OZE do 2020 r., wprowadzają szereg kluczowych zmian w zasadach funkcjonowania unijnego rynku energetyki odnawialnej.

Wsparcie dla OZE ? – Nowe regulacje zakładają m.in. uniemożliwienie retroaktywnych zmian zasad wsparcia producentów energii odnawialnej czy ograniczenie barier administracyjnych. Chodzi m.in. o ustanowienie „jednego okienka”, w którym załatwiane będą pozwolenia na uruchamianie produkcji energii odnawialnej, a także o zredukowanie czasu ich uzyskiwania do maksymalnie dwóch lat. Producenci energii odnawialnej mają przy tym stracić priorytetowy dostęp do sieci, jednak zostanie on zachowany w przypadku instalacji, w których uruchomiono wytwarzanie energii przed wejściem w życie nowych regulacji. Zgodnie z przyjętymi regulacjami dotyczącymi odnawialnych źródeł energii, państwa członkowskie będą musiały zapewnić obywatelom możliwość samodzielnego wytwarzania energii odnawialnej na własne potrzeby, umożliwiając też magazynowanie i sprzedaż nadwyżki. Promowana ma być w tym kontekście także produkcja energii przez mieszkańców domów wielorodzinnych. W przypadku najmniejszych instalacji OZE o mocy do 10,8 kW stosowana ma być uproszczona procedura uruchamiania produkcji energii na podstawie zgłoszenia. Z kolei w przypadku instalacji o mocy do 30 kW energia wykorzystywana "za licznikiem" ma być zwolniona z opłat sieciowych (wyjątkiem ma być energia objęta systemami wsparcia).

NCW czy NCR ? – Regulacje dla OZE, które zostały zapisane w dyrektywie RED II, zakładają również zwiększenie roli biopaliw drugiej generacji. Do 2030 roku co najmniej 14 proc. paliw wykorzystywanych w transporcie ma pochodzić ze źródeł odnawialnych, przy czym biopaliwa pierwszej generacji o wysokim ryzyku "pośredniej zmiany sposobu użytkowania gruntów” od 2030 roku nie będą już wliczane do celów UE w zakresie energii odnawialnej. Od 2019 roku udział biopaliw pierwszej generacji w realizacji tych celów ma stopniowo maleć, aż do osiągnięcia zerowego poziomu w 2030 roku. Wdrożenie dyrektywy RED II ma na celu realizację nowego unijnego celu zakładającego zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w unijnym miksie energii do roku 2030 do poziomu co najmniej 32 proc. Cel na poziomie 32 proc. będzie wiążący tylko na poziomie całej Unii Europejskiej. W przeciwieństwie do celu na rok 2020 wynikającego z pierwszej dyrektywy OZE, nie złożą się na niego obowiązkowe cele krajowe. Przyjęte zasady zarządzania unią energetyczną mają jednak zapewnić, że poszczególne kraje będą stopniowo zwiększać udział energii odnawialnej w swoich miksach energetycznych.

Efektywność energetyczna W Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowano dzisiaj również nową dyrektywę dotyczącą efektywności energetycznej, której wdrożenie ma prowadzić do zredukowania konsumpcji energii w UE o 32,5 proc. do roku 2030. Zgodnie z zapisami nowej dyrektywy dotyczącej efektywności energetycznej, kraje członkowskie mają zapewnić wdrożenie technologii dającym odbiorcom lepszą informację na temat ich zużycia energii, a po raz pierwszy państwa UE będą zobowiązane do ustanowienia specjalnych środków w zakresie efektywności energetycznej na rzecz osób dotkniętych ubóstwem energetycznym.

Rozwój sektora biopaliw, jako wymagający większych nakładów inwestycyjnych wymaga pomocy publicznej. Przewiduje to ustawa o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz nowelizacja ustawy Prawo ochrony środowiska. Dlatego już od 1 stycznia 2019 r. zacznie w Polsce obowiązywać tzw. opłata emisyjna. Obejmuje ona obowiązek uiszczenia opłaty przez producentów paliw silnikowych, importerów tych paliw (generalnie ciąży na każdym podmiocie podlegającym podatkowi akcyzowemu od paliw silnikowych). Będzie ona stanowiła przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz Funduszu Niskoemisyjnego Transportu (FNT): w proporcji 85 proc. do 15 proc. na rzecz NFOŚiGW. Narodowy Fundusz będzie przeznaczał środki na przedsięwzięcia mające na celu zmniejszenie lub uniknięcie szkodliwej emisji substancji powodujących zanieczyszczenie powietrza. Fundusz przeznaczy środki na realizację m.in. finansowania rozbudowy infrastruktury umożliwiającej stosowanie paliw alternatywnych (np. biokomponentów, biopaliw, energii elektrycznej, wodoru, CNG i LNG – uwaga: LPG nie znalazło się w tym katalogu i nie otrzyma wsparcia).

Program certyfikacji zrównoważonego rozwoju obejmuje:

Program dobrowolny określa wymagania i wymaga respektowania kilku rodzajów kryteriów ilościowych i jakościowych.

Biomasa nie może pochodzić z gruntów, które mają wysoką bioróżnorodność (np. Natura 2000, ochrona ptactwa, itp.)
Biomasa musi być produkowana zgodnie z zasadami odpowiedzialności środowiskowej ( ochrona gleb, wód, powietrza oraz GAP)
Pracownicy muszą być przeszkoleni i spełniać wymagania Kodeksu Pracy
Prawa człowieka muszą być prawami obowiązującymi (wytwarzanie biomasy nie może być sprzeczne z prawami człowieka, prawami pracowniczymi i prawami do ziemi oraz wspierać zrównoważone warunki pracy oraz zdrowie pracowników, bezpieczeństwo oraz powinna bazować na odpowiedzialnych relacjach społecznych)
Produkcja biomasy nie może naruszać prawa lokalnego i międzynarodowego
Należy wprowadzić dobre praktyki zarządzania

Certyfikat jest obiektywnym dowodem na spełnianie przez producentów biomasy i biopaliw wymagań prawnych, obowiązujących na terenie Unii Europejskiej, dzięki czemu mogą oni wprowadzić je do sprzedaży w państwach członkowskich UE. Wdrożenie systemu oznacza potwierdzenie, że firma przykłada wagę do kwestii ochrony środowiska i buduje wizerunek firmy nastawionych proekologiczne – certyfikacja pozwala na monitorowanie emisji gazów cieplarnianych na każdy etapie produkcji biopaliw i biomasy.

Weryfikacja biomasy i biopaliw jest obecnie koniecznością w uzyskaniu dostępu do rynków europejskich, a w przypadku dystrybutorów biopaliw w możliwości korzystania z ulg podatkowych wprowadzonych w UE. Certyfikowana biomasa może być również wykorzystywana do innych celów np. w przemyśle spożywczym. Standard ułatwia handel o zasięgów krajowym i międzynarodowym, otwierając dostęp do zwiększonego potencjału rynkowego.

Wycena usług w zakresie certyfikacji zrównoważonego rozwoju

Zapraszamy Państwa do skorzystania z naszych usług.

::: Kontakt ::: Formularz kontaktowy ::: tel. +48665606846 :::

Co nas wyróżnia ?

Pomagamy naszym Klientom określić i zrozumieć ich wpływ na środowisko poprzez zastosowanie zasad zrównoważonego rozwoju w cyklu życia biopaliw, energii elektrycznej i cieplnej. Doradzamy w obszarze systemów zrównoważonego rozwoju.