Obliczenia Emisji gazów cieplarnianych (GHG)

Napisane 29 września 2017 o 13:38:11

emission GHG CO2 calculation

Emisje gazów cieplarnianych [GHG] w łańcuchu produkcji biomasy i biopaliw stanowią kluczowy element umożliwiający spełnienie kryteriów zrównoważonego rozwoju. Do dnia 31.12.2017 r. obowiązuje 35% redukcja emisji GHG w łańcuchach produkcji biopaliw. Od dnia 01.01.2018 r. poziom redukcji emisji przypisanej do biopaliw powinien osiągnąć poziom 50%. Szczegóły w tym zakresie określa dyrektywa 2009/28/WE w art. 18. Wyliczenia rzeczywiste pozwalają zredukować emisję GHG dla biokomponentów i biopaliw w większym stopniu niż stosowane wartości domyślne.

Świadczymy usługi związane z wyliczeniem emisji GHG:

  • producentów oleju roślinnego, degummingu,
  • producentów alkoholu etylowego, gorzelni (destylatów)
  • firm skupowych biomasę roślinną, suszarnie, magazyny
  • punktów zbiórki odpadów i przetwórstwo odpadów
  • cukrowni i zakładów rafinacji
  • producentów biokomponentów i biopaliw

NUTS 2 - wyliczenia emisji dla biomasy roślinnej

Na mocy dyrektywy 2009/28/WE Polska jest zobowiązana do wskazania województw (NUTS2), w którym normalne poziomu emisji gazów cieplarnianych wynikające z produkcji rolnej uprawy, może być niższy niż poziom przewidzianych pod hasłem: "Szczegółowe wartości standardowe dla upraw" w załączniku V część D do Dyrektywy RED. Wartości NUTS2 są traktowane jako wartości rzeczywiste i muszą być deklarowane w jednostkach kgCO2eq/tone biomasy.

Surowce, które mogą zapewnić 50% redukcję emisji GHG po 01.012018 r. są w znacznej mniejszości. Spełnić to kryterium mogą jedynie:

  • bioetanol z buraków cukrowych
  • bioetanol z odpadów i pozostałości
  • estry metylowe z ziaren słonecznika (SME)
  • estry metylowe z odpadów (UCOME)
  • estry metylowe z pozostałości

Istotne dane wymagane przy przeliczeniach emisji GHG:

  • wskaźnik alokacji
  • wskaźnik konwersji
  • Feedstock Factor (FFbio) / skaźnik surowcowy
  • Feedstock Factor (FFbf) / skaźnik biopaliwowy
  • wartości opałowe / wskaźniki emisji GHG

 

Wytyczne uzupełniające KZR INiG w zakresie przekazywania emisji GHG Uzupełnienie dokumentu System KZR INiG/8, na podstawie informacji otrzymanych z Komisji Europejskiej

1. Dla etapu uprawy możliwe jest stosowanie wartości rzeczywistych lub średnich emisji na poziomie NUTSII lub jeśli odpowiednie warunki są spełnione, wartości standardowych.

2. Wartości standardowych oraz wartości NUTSII wyrażonych w jednostce gCO2eq/MJ nie przelicza się na jednostkę gCO2eq/tonę.

3. Przedsiębiorcy, którzy stosują wartości standardowe i występują w łańcuchu dostaw biopaliw przed producentem biokomponentu, nie podają wskaźników emisji GHG a jedynie informację o stosowaniu wartości standardowych i wybranej ścieżce produkcji biopaliw. Wartość standardową dla ograniczenia emisji podają jedynie producenci biokomponentów.

3. Jeśli producent rolny stosuje wartości standardowe dla etapu uprawy, nie podaje wartości emisji GHG, tylko informację, że przyjęta została wartość standardowa, oraz region NUTS II (dla zweryfikowania możliwości stosowania wartości standardowych).

4. Emisja GHG dla etapu przetwarzania biomasy, nawet, jeśli jest on realizowany przez kilka przedsiębiorstw, wyznaczana jest jednym sposobem. Tzn. wszyscy przedsiębiorcy przetwarzający biomasę stosują wyłącznie wartości standardowe lub wyłącznie wartości rzeczywiste.

5. Emisja GHG przeliczana jest zawsze na tonę suchego produktu. Zawartość wilgoci powinna być wartością zmierzoną po dostawie, jeśli nie jest znana, dopuszczalne jest stosowanie wartości maksymalnej stosowanej w kontrakcie

Biomasa z pszenicy i kukurydzy przeznaczonych do produkcji bioetanolu i rzepaku do produkcji biodiesela, po definicji wartości średnie rolnych emisji dla tych upraw przed województw (NUTS2) oraz wskazanie, w jakiej ich emisji są niższe niż standardowe przewidziane w dyrektywy. Do analizy włączono gospodarstw produkujących lub zdolne do wytwarzania surowców do celów zainteresowanych. Gospodarstwa zostały wybrane losowo, tak aby ludność analizy (które na zimę pszenicy, kukurydzy i rzepaku wyniosła 297, 275 i 1217 gospodarstw odpowiednio) odpowiada w przybliżeniu próbki 3% ogółu gospodarstw zajmujących się produkcją surowców przeznaczonych do celów dotyczy. liczba gospodarstw w poszczególnych województwach odzwierciedla udział upraw pod analizę w ogólnej uprawy struktury. Gospodarstw produkowany ich uprawy na różnych rodzajach gleb iw różnych warunkach pogodowych między 2005-2010, z wyłączeniem gospodarstw narażonych na ekstremalne warunki pogodowe. Szacunki zostały wykonane za pomocą narzędzia Biograce obliczeń (wersja 4 publicznych), w którym tylko wielkości emisji gazów cieplarnianych związanych z produkcją nawozów azotowych zostały zmienione, ponieważ ustalono na podstawie danych zebranych ze wszystkich polskich producentów nawozów, że ilości tych emisji są niższe niż Polska średnie wartości przyjętych do UE. W przypadku pszenicy i kukurydzy przyjęła wartość emisji w wyniku produkcji nawozów mineralnych 3414,2 N, oraz w przypadku gwałtu było 3253,2 g CO2 eq / kg N. Porównania z szacunków otrzymanych i domyślnie rolniczych wartości emisji gazów cieplarnianych, wraz z listy województw, w których szacowane poziomy emisji są niższe niż domyślne wartości są określone w tabelach A i B.

wartości emisji CO2 dla upraw w Polsce, MG - (2011)

 

© Copyright 2011 | Sustainability biofuel / biomass | Design: Dream Web Templates